Op zondag 25 september 2022 is het weer zover: de derde editie van Rondje Valkenburg georganiseerd door Count Me In. Wil je de editie van vorige keer herbeleven? Bekijk dan HIER de aftermovie van Rondje Valkenburg. Let op: we laten dit jaar maar 250 deelnemers toe, fix dus vandaag nog je tickets als je er niet naast wil grijpen. We pasten de route sterk aan tov van de vorige edities!
Hieronder vind je een verslag van de prachtige route van Rondje Valkenburg. Wil je alle praktische info en tickets? Ga dan naar de eventpagina van Rondje Valkenburg.
De voorbije weken is er hard gewerkt om het parcours van Rondje Valkenburg op opnieuw op punt te zetten. Het resultaat zijn tochten van 140 tot 200 kilometer over de allermooiste wegen van Haspengouw, de Voerstreek, het Land van Herve en Nederlands Limburg. Door uren turen op de kaart en uitgebreide verkenningen zijn we erin geslaagd om drukke steenwegen zo goed als helemaal te vermijden. Bereid je wel voor op een zware onderneming. Dit jaar laten we slechts 250 deelnemers toe, wees er dus snel bij.
Onderstaande hoogteprofielen zijn redelijk helder. Zeker in de eerste helft volgt na elke fantastische afdaling meteen een klimmetje. Op die manier kom je aan bijna 3000 hoogtemeters op de lange route en 2000 op de korte. En dat allemaal vanuit Vlaanderen!
Hoogteprofiel van de korte route (140km en 2000 hoogtemeters):
Hoogteprofiel van de lange route: (200km en 3000 hoogtemeters):
We gunnen je wel wat tijd om op te warmen. Pas tien kilometer na de start in Tongeren moet je een eerste keer echt uit het zadel. Via twee mooie bochten slinger je uit het dal van de Jeker. Meteen een voorsmaakje voor de lekkernijen die je te wachten staan. Neem bijvoorbeeld de helling richting Richelle. Vier haarspeldbochten. Perfect asfalt. Niet te steil. Wat kan trappen plezant zijn!
Haspengouw en het Land van Herve
Aan de overkant van de Maas duiken we dan het land van Herve in. Veel fietsers kom je daar niet tegen, maar volgens ons is dat helemaal onterecht. Wie kent bijvoorbeeld de klim naar Les Waides? Via een boerenbaantje met percentages boven de 15 percent bereik je het hoogste punt van de streek. Daar ontvouwt zich een adembenemend panorama. Voor laaglanders als ons lijkt het op de top echt alsof de halve wereld aan je voeten ligt.
Idem voor de klim naar Birven op de lange route. In alle rust en stilte klauter je vanuit Aubel omhoog langs de steilwand die de Berwinne in het krijt achterliet. Boven kijk je uit over een enorm, natuurlijk amfitheater met plaats voor duizenden fruitbomen en koeien. In één woord: wow!
De Voerstreek
Onze route krinkelkronkelt ook door de natuurpracht van de Voerstreek. De hellingen zijn er naar Vlaamse normen erg lang, maar nooit supersteil. Vaak begin je beneden tussen de weien en eindig je boven in het bos. De klim naar het hoogste punt van Vlaanderen is daar een goed voorbeeld van. Die naar het Drielandenpunt ook. De confrontatie met de dagjestoeristen op de top leert je hoe stil en vredig het op de rest van de route wel niet was. Toch is je weinig rust gegund. Eens boven, stort je zo weer de dieperik in. Terug beneden loopt de weg onmiddellijk weer op. Goed indelen is dus de boodschap.
Nederlands Limburg
In Nederland krijg je een ander type helling voor de wielen geschoven. Geen lange lopers, maar korte, krachtige kuitenbijters. Zorg er dus voor dat je in de eerste helft van de rit genoeg energie en tandjes overhoudt voor nog wat klauterpartijen. Anders loop je na de Kruisberg en de Eyserbosweg het risico dat de naam van de volgende helling je op het lijf geschreven is. In plaats van de meer gekende Keutenberg beklimmen we namelijk de ietsiepietsie minder steile Dode Man...
Terug naar Tongeren
Eens die Dode Man bedwongen, zal je stalen, aluminium of carbon ros wat minder gaan steigeren. De lange route brengt je nog wel langs de Cauberg en een alternatieve versie van de Bemelerberg, maar de percentages liggen daar al wat lager. Aan de overkant van de Maas, tracteren we je nog op twee beklimmingen uit de vallei van het Albertkanaal.
De haardspeldbocht in klinkertjes op de Côte Saint Pierre ken je misschien uit de oude finale van de Amstel Gold Race. De Platteberg in Kanne brengt je met een tiental mooie bochtjes helemaal op het Plateau van Haspengouw. Staat de wind daar in de rug, dan waai je zo terug naar Tongeren. Maar staat de wind er op kop, dan ga je nog fameus mogen stoempen. Enkel in de holle wegen rond het wijnkasteel van Genoelselderen heb je wat beschutting.
Ons bilan
Klimgeiten vinden op deze route zeker hun gading, maar ook de liefhebbers van meanderende afdalingen mogen zich verheugen op een dubbel zevengangenmenu. Je beklimt een aantal hellingen van de Amstel Gold Race, maar de focus ligt op de meer ongekende parels. We geven daarbij de garantie dat elke meter bergop wordt beloond met een uitzicht om u tegen te zeggen.
Het traject is eigenlijk één lange aaneenschakeling van fietsvriendelijke wegen. In Nederland hebben die allemaal een perfect wegdek. Ook in Vlaanderen en Wallonië weten we de grootste kraterlandschappen vakkundig te vermijden. De kans dat je op die kleine wegen ingehaald wordt door een denderende vrachtwagen is trouwens erg klein. Als je één keer moet stoppen voor een verkeerslicht heb je pech gehad, want er is er maar één...
De goede verstaander begrijpt wat we al een tijdje proberen duidelijk te maken. Op zondag 25 september 2022 ligt er inderdaad een wondermooie route op je te wachten. Vergeet je klimmersbenen niet. En breng ook je radar voor fenomenale landschappen mee naar Tongeren!
Tekst en foto's: De Parcoursbouwer, Nick Schuermans (check zeker ook ons routeplatform www.deparcoursbouwer.cc)
Inschrijven voor Rondje Valkenburg?
(let op: slechts 250 tickets)
Onze parcoursverkenner was na zijn verkenning in de hitte letterlijk een 'Dode Man'
Comments